EVE DÖNÜŞ ŞARKISI- JODI PICOULT

April yayıncılık 

Çeviri: Dilek Berilgen CENKCİLER

482 Sayfa

"Bir anda artık o insan olmak istemediğime karar verdim. Dünyayı aldatıyor gibi yapmak istemiyordum, çünkü aldatmıyordum. Başka birinin benim için plan yapmasını istiyordum, çünkü kendi başıma başarılı olduğum asla söylenemezdi. "

"Bir insanın sizin için doğru olduğunu, söylemek zorunda olmadıkları söylediklerinden daha da önemli olduğu zaman anlıyorsunuz. "

Blogda aradığımda Bir Daha Bak adlı kitabını buldum, muhtemelen Kız Kardeşim İçin olanı blogdan önce okudum. İlk iki kitaptan sonra "bütün kitaplarını edinmek istiyorum" demişim. Çünkü farklı bir tarzı, günümüz yaşantılarına farklı bakış açılarından bakmanızı sağlayacak hikayeleri vardı. Bir de hikayeyi okur okur ve sonunda kesinlikle olaya daha spesifik bakan birinin gözünden neticeye ulaşırdınız. 

Bu kitabı ne zaman edindiğimi bile hatırlamıyorum. Geçen yıl boyunca bir sınavdan öbürüne, bir projeden diğer ödeve ve tabii staja ayrılan zamanımda yeterince kitap okuyamadığımdan şikayet edip durdum ama bakmayın siz insan isterse her zaman okumaya vakti kalır. Benimki biraz da bahanesi hazırlardan oldu.  Ve sonunda her şey bitti dediğim 27 Temmuz'dan sonra ise bir ne yapacağını bilememe, bir dizi başlama, bir film yarım bırakma şeklinde devam ederken günlük hayatıma "ya ben niye okumuyorum eskisi gibi" diye düşünerek, beni saatlerce kendine bağlayacak bir kitap arayışına girdim. Çünkü ne zamandır okumayı bırakmamış olsam da elime 3 ya da 4 saat kitap alabilmişliğim yok. 

Uzattım ama Picoult'un kitabını görünce ilk aklıma "işte bu" demek geldi. İlk iki kitabına bakarak diyebilirdim ki beni 3-4 saat  kendine bağlayacak kitaplardan biri olabilir. Nitekim de kitabı 482 sayfa olmasına rağmen bir günde bitirdim.

Ancaaak, ben hep önceki iki kitabındaki vurucu anı beklesem de, yazar da sonunda sürprizimsi bir şey yapmış olsa da beni tatmin etmedi. Öncelikle hikayede çok fazla ayakları yere basmayan şey vardı, bir diğeri LGTB 'li bireylerin L harfini karşılayan kesimini anlatıyor olsa da ben bir türlü o hissi, o samimiyeti yakalayamadım. Ha hikaye acayip enteresan, oldukça acıklı, inişi çıkışı bol . Belki de sadece ben böyle düşünmüş olabilirim, yani yaptığımın öznel bir eleştiri olduğunu unutmayın belki sizde uyandırdıkları bambaşka olabilir. 

Yine de Picoult'un bir sonraki kitabını edinmek için tereddüt etmem, bütün bu anlattıklarıma rağmen.

Sevgiyle, kitapla kalın.