1. Basım 2014
76 Sayfa
Adını çokça bloglardan duyduğum ve merak ettiğim bir yazardı Şahiner.
Antabus da herhalde en çok okunan kitaplarından biri.
Okumakta tereddüt ediyordum çünkü günümüz okurları bazen kitabı/yazarı bir miktar abartabiliyor ve bazı kitaplar popüler kültür sayesinde, imkansız okur kitleleri ediniyor ve fakat bu tür kitapları, bu algı ile ben okuduğumda hayal kırıklığı daha büyük oluyor.
Belki de okunmuyor sadece kahveli fotoğrafları paylaşılıyor ama gerçek okurda bir intiba yaratıyor.
Bu kitap için söylemek gerekirse konu olarak muhteşem ötesi bir yurdum kadını hikayesi.Kitabın dili, beklemediğim kadar sert ve gerçek hayat içindeki kadar küfürlü.
Küfür çok yaygın, hele gündelik dilde ve kimse de bu durumdan pek şikayetçi değil fakat kitap okurunu rahatsız edebilir, beni bu bağlamda şaşırtmadı desem yeri. Kendi çevremde eşim, oğlum küfürlü konuşmamaya özen gösterseler de biliyorum ki erkek muhabbetlerinde bu kadar dikkatli değiller.
Dediğim gibi beni şaşırttı fakat rahatsız etmedi belki de o etkiyi yaratmak için gerekliydi.
Ama kitabın asıl etkileyici kısmı ana konusu; yani hemen her gazetenin 3. sayfasında en az 1 tanesine denk gelebileceğimiz bir hikaye.
Gerçek ki ne gerçek fakat o kadar alıştırıldık ki bizi,ülkemde yaşayan kimseyi şaşırtmayacaktır diye düşünüyorum.
Bu ülkede kadının değeri yok falan demeyeceğim çünkü hiçbir şeyin değerinin olmadığının farkındayım.
Ne kadın, ne çocuk, ne hayvan, ne bitki rahat yüzü göremez ülkemde.
Okusanız da suçlusunuz, çalışsanız da...
Yaşam hakkınız, istediklerinizi yapabilmeniz bile birilerinin izinlerine ve ipinizi ne kadar gevşek bırakacaklarına bağlıdır.
Özgürlükmüş, hakmış, insan haklarıymış bunlar soyut kavramlardır ve bu kafayla öyle kalmaya devam edecektir.
Birilerini benim bu satırlarım rahatsız edebilir, onlar bu kitabı okumasın zira hikayeden dehşete düşecektir...
