ÖZET - MART / Ya da derin bir iç çekiş

Özet yazdığıma bakmayın aslında hiçbir şey yapmadım bütün ay boyunca. Bir dizi bitirdi isem de sebepsiz olarak keyifsiz bir ay geçirdim, ve ay sonuna 3 gün kala belki de bütün bu keyifsizliğimin nedeniyle yüzleştim. 

2020 bitsin diye dua ederken hiç bu şekilde düşünmemiştim... Hatta sanırım 2019 'un son aylarından itibaren hayatımın her anı beklemediğim, tahmin edemeyeceğim, ihtimal dahilinde bile bulunamayacağım ölüm haberleri ve ne yazık ki kayıplar vererek geçti. 

Her defasında daha fazla acı duymak, ya da her ölüm sonrası hissizleşmek ve sonra yeniden daha da  derin bir kalp ağrısı hissetmek, bu ağrının her geçen gün artması ve her seferinde yeniden tutunmak için hayata bahaneler üretme mücadelesi benim geçen günlerimin özeti.  

Şubat ayında artık kitap okuyabildiğime kanaat ederek, Mart için bir ön plan yaptım  ve 8 kitap belirledim . Olmadı...Hatta 1 tane bile okuyamadım, "aman canım okuyamadığın kitap olsun" dediğinizde benden duyacağınız cevaplardan biri şudur: "ben okuyorsam işler normal seyrinde gidiyordur yoksa vardır bir problem". Bu problemin kaynağı olarak köyde yaşayanların bildiği yıllık yapılması lazım gelen işler sebep gösterilebilirdi, hatta keşke sebebim bu olsaydı, bir türlü geçmeyen bir iç sıkıntısı başlangıçtan itibaren daralttı, başladığım ve normal koşullarda sevmemin kaçınılmaz göründüğü dizilerden bile keyif alamadığımı anladıkça daha da umutsuzluğa kapılmaya başladım. Ay ortasında kuzinimin Covid pozitif olduğunu öğrendik, ve 10 güne kalmadan da vefatını...

Kendisi 40 yaşındaydı, biricik kızı 14 yaşında kaldı annesiz. 

Bir yerden sonra sanırım tükeniyor bu günlerin geçeceğine dair umutlarım. Çünkü sevdiğim, değer verdiğim, iyi insanlar birer birer kayıyor ellerimden, onlar olmadan bu hayatın ne kadar boş olduğu/olacağı  sızıyor inceden içime. Yine de bir zamandan sonra bir sabah artık ağlamamam gerektiği, benim de gözümün içine bakan insanlar olduğu dank ediyor, bilhassa Oğlum için dik durmak gereğinin farkındalığı zorluyor yataktan çıkarmaya, olağan şekilde yaşama devam edebilmeye. 

Umarım bir an önce bütün dünya otursun yörüngesine, umarım insanlar bu kadar manasız ölmesin, sağlıklı iken yaşlılıkta gelsin ölüm herkese, olağan karşılanacağı zaman gelsin, artık zamanı gelmiş olsun demir almanın, böylece hem gidene hem de geride kalanlara duadan başka bir şey kalmasın. Sevenlerin yürekleri yangın yerine dönmesin.   

Bugün bütün ölmüşlerimiz için rahmet, geride kalanlara da sabır dilemekten başka yazacak bir şey yok bana.

Allah sevgisi kadar versin sabrını...