ADAK - DENİZ ERBULAK

 

"Kilidi açtık, suyu uyandırdık..."

   

Merhaba arkadaşlar, umarım hepinizin sağlığı ve keyfi yerindedir, 

okuyup bitirdiğim bu kitap İthaki yayınlarının 2014 'teki 1. Baskısı ve 783 sayfa. 

İtiraf ediyorum bu kitaba 2 defa başladım geçen yıldan beri, çünkü beni toparlayabileceğini düşündüğüm yazarlardan biridir Erbulak, ve okuyamamaktan muazzam bir sıkıntı duyuyorum ya da o kadar sıkıntılı bir durum içindeyim ki okuyamıyorum o sebepten de beni düze çıkaracak yazarlara öncelik vermeye çalışıyorum. Buna ilaç gibi gelecek kitabı da biliyorum ama demek daha önce denediğim o iki sefer için saati değilmiş diyelim.

Arkadaşlar kitap muazzam, bakın ben 5 yıldız vermem genelde kitaplara ama Goodreads' ta bile 5 yıldız verdim, yetmedi üzerine yorum yaptım, bu arada GOODREADS hesabım bu, takipleşebiliriz:)

İşin aslı çok fazla işaretlediğim yer olsa da buraya yazılması elzem değil, mesela şu olabilir buna örnek:

"İçindeki umutsuzluk, o beklentisizlik, o sevgisizlik! Bunlar öyle sıkıştırıyordu ki onu! Öyle dar bir tabuta benziyor, öyle hayattan uzak tutuyordu ki!"

Kitabı anlatmayacağım ama kısaca şunu diyebilirim, sıra dışı bir romanın içine sıradan bir hikaye yerleştirmiş yazar. Sıradan birine sıra dışı bir alemde yer edindirmeye çalışmış, bu arada normal hayatta karşılaşabileceğiniz(keşke olmasa ama) bir aile hayatından kesitlerden kahramanımızı almış ve tabii ki olağanüstü olaylar, karakterler ve durumların hakim olduğu muazzam bir dünyaya yerleştirmiş, hem de öyle güzel yapmış ki hiçbir şekilde sırıtmamış. Kitabı distopya kategorisinde değerlendirecektim, hala da neden olmasın diye düşünüyorum. İnanıyorum ki bu kitap yabancı bir yazar tarafından yazılsaydı muazzam okunurdu ve fakat işte coğrafik kader böyle bir şey. Bu arada tabii ki yine Erbulak kendi karakterini bütün satırlara yansıtmış. O 'siz'li hitaplar, manidar iki isimli kahramanlar, bir anda karşınıza çıkan beklenmedik aşklar, betimlemeler ki hemen bir tanesini alıntılayayım siz karar verin, bence üniversitede ders olarak işlenebilir nitelikte :D

"Ayaz, şehirde hafif bir kış rüzgarıyken adaya yol aldıkça at sırtında kılıç kuşanmış bir cengavere dönüştü."

Sevdim, sevmenin ötesine geçtim, ve yine yeniden aşık oldum kalemine yazarın, ve yine bir kere okumak yetmeyecek dediğim kitaplardan biri daha. Bu arada bu kitabın devamı olmalı, mutlaka, lütfen, n'olur.:). Arim'in gölgesinde, Nehir &Nehar beklentisinin sancılarını çekmeye başladım kapağı kapatır kapatmaz. 

Bu arada yine bazı kadın arkadaşlar bazı ifadeleri beğenmeyecekler kitapta ama arkadaşlar bunlar karakteri yansıtmak için yazılmış cümleler, yazarımızın kişisel düşünceleri olarak almayalım lütfen.

Ve buradan bir şeyi daha belirtmek istiyorum, Deniz Hanım prospektüs yazsa bile karakterini yansıtabilir diye düşünüyorum. Ve yine beni kalemine  hayran bırakabilir. İyi ki yazıyor. Bazı insanlar iyi ki var ve bizim hayatlarımıza iyi ki dokunuyor...

Sevgiyle, kitapla ama en önemlisi sağlıkla kalın.