17 Mayıs 2020 Pazar

TANRIÇA GÜNLÜĞÜ- NATSUO KİRİNO

İngilizce’den çeviri:Aycan BAŞOĞLU
The Goddess Chronicle
1. Basım 2017

Kitaba 24 Nisan’da başlamışım, aslında okumayı çok istediğim kitaplardan/yazarlardan biriydi.

Olmadı ama bunun kitapla alakası yok.


Yaşayanlar, ölülerin bir süre yasını tutar ama zamanla unuturlar. Yaşayanlar çok bencil, şımarık, yaşama eyleminin kendisiyle öylesine baştan çıkarılmıştır ki geçmişi hatırlamazlar.’

Kitapta böyle diyor ama gerçek hayatta bu kadar kolay olmuyor unutmak. Ne kadar unutmuş gibi yapsanız da, normal halinize dönmüş görünmeye çalışmak bile başlı başına bir mücadele halini alıyor bir süre sonra ve bu mücadeleyi kaybetmemek için her gün biraz daha zorlanmak mecburiyetine düşüyorsunuz. Ama bu zorlanmayı geride kalan ve sizi önemseyenler için göğüslemek mecburiyetiniz oluyor ve dolayısı ile içiniz yanarken susmayı, sabretmeyi ve tabii ki rol yapmayı öğreniyorsunuz. 

Ölümün kaçınılmaz bir gaddarlığı vardı.’ 

Belki de Japon edebiyatının en harikalarından birini okumak için seçtiğim zaman, inanılmaz derecede yanlıştı ya da tam olarak zamanı değildi bu kitabı okumanın... Ölümün etrafımda kol gezdiği bir zamanda, ölümün her yeri kapladığı bir kitap okumak biraz yaralarımın kabuğunu kaldırmak gibi gelebilir, belki de o kabuktur rahatsız eden yaradan daha fazla beni.

Kalbin ağrıyı hatırladığı müddetçe bir yara asla iyileşmez. ’

Oysa pek çok kişi, kalbimdeki sancının her gün biraz azalacağını söylemişti. Babam gideli 40 , Anneannem gideli 32 gün olmuş...
İlk günkünden bile çok acıyor. Belki de bu kadar çabuk, böyle beklenmedik ve bir anda gidişleridir ilk zamanlarını inanılmaz gibi hissettiren. 

Gün olduğu müddetçe, gece de olacak . Ve Yang olduğu müddetçe de Yin. Her önün bir arkası var be siyah olmadan beyaz olmuyor. Bu dünyadaki her şey zıddıyla, eşiyle var.’

Japon mitlerinden, Kadın ve Erkekten, doğum ve ölümden, sevgi ve nefretten , ve aslında tam da hayattan anlatan bu kitabı okuyun. Yazar da iyi yazıyor, keşke kendi dilinden okuyabilseydik. 

Ve tabii kitaptan aldığım son satırların gerçekleşmesi niyetiyle...

‘Yalnızca her şeyi unutmak istiyorum.’

Bambaşka bir postta yazmak istiyordum, hatta yazdım da... taslak kalan pek çok defa... her defasında hep eksik geldi yazdıklarım... hep artık hafiflemişse diye başladım...olmadı yayınlayamadım....


Bir gün baba... Seni anlatmayı istiyorum...Ve deli gibi özlüyorum...







9 yorum:

  1. başın saolsun yaaa, ah salgından mı yaa, ay ilk defa duydum ya arkadaş çevremizde, Allah rahmet eylesin, anlat tabiii.

    YanıtlaSil
  2. Başınız sağolsun, sabır diliyorum. Nurlar içinde yatsınlar.

    YanıtlaSil
  3. başın sağolsun canım, Allah sabır versin...

    YanıtlaSil
  4. Başın sağ olsun Eylem. Babanı duymuştum ama anneanneni de kaybettiğini bilmiyordum. Sevdiğin birini kaybetmek zor, sevdiğin iki insanı yakın zamanda kaybetmek daha zordur. Allah sabır versin.

    YanıtlaSil
  5. Ah Eylem'cim Allah sabır versin, çok acı gerçekten... Japon yazarları seviyorum, ilginçmiş kitap...

    YanıtlaSil
  6. Başınız sağolsun😞

    YanıtlaSil
  7. Başınız sağolsun, Allah sizlere sabırlar versin. Mekanı cennet olsun..

    YanıtlaSil
  8. merhaba keyifli bloğunuzun takipçisiyim ben de beklerim sayfama eğer arzu ederseniz sevgilerimle

    YanıtlaSil
  9. Eylemciğim babacığın da anneanneciğin de nur içinde yatsınlar. Bir gün onları hatırlamak daha az acıtacak, ağlayacaksın yine belki ama sımsıcak sevgileri yüreğine dolunca geçecek bıçak saplanmaları. Allah sabır versin sizlere canım.

    YanıtlaSil