19 Ağustos 2016 Cuma

78-İLK SON ÖPÜCÜK- ALI HARRIS


Çeviri: Zeynep YEŞİLTUNA
1. Baskı 2013
576 Sayfa

"Pişmanlığın olmadığı bir hayat diye bir şey var mı?  Ben olduğuna hiç inanmadım .Ömrümüz aşkta 
 arkadaşlıklarımızda ve ailemizde mutluluğu yakalayalım diye didinmekle geçiyor ve buna rağmen genelde enerjimizi kötü sevgililer , yalnız kariyer tercihleri 
 arkadaşlarla yaşanan küslükler ve kaçırılmış fırsatlarla ilgili dövünerek harcıyoruz ."

Ne zamandır okuduğum en etkili ve gerçek görünen aşk hikayesi.

Çünkü kahramanlarından hiç biri mükemmel değil.

Aslında hafiften bir Senden Önce Ben gibi.

Aşktan ziyade yaşanan dram etkileyici kılıyor kitabı.


Bir de şimdi düşününce gerçekten de çok benzemiyorlar.

Yine de ben bu kitaptan etkilendim.

Hele hikayenin sonunda gözyaşlarımı tutmakta zorlanmadım dersem yalan olur.

Flaşhbackler bir miktar hikayenin takibini zorlaştırsa da.

Temeli kavrayınca daha anlaşılır oluyor hikaye.

Devamı gelir mi ?

Mümkündür .

Ama gelmese daha iyi olur .

Böyle etkileyici ilk hikayelerden sonraki kitaplar bana hep biraz zorlama , biraz ticari hissi vermiştir.

Evet bazı okurların ,ya ama sonrasında ne olduğunu bilmek istiyoruz , diyeceklerini düşünsem de .

Bence etkileyici bir hikayenin devamı aynı etkileyiciliği koruyamıyor ya da o etkileyicilik hissi 2. kitapta azalıyor.

Ali Harris'in başından geçmiş midir hikaye bilemem ama o kadar gerçek gibi ki .

Şu sıcaklarda kolayca okuyabileceğiniz , duygulu , acı bir hikaye arıyorsanız , dramın en acısını hissetmek istiyorsanız,
sayfa sayısı gözetmeden okuyun derim.

Normal hayatta o kadar çok acılar var ki daha fazla ağlak hikaye kaldıramıyorum, diyorsanız bulaşmayın.

Şu sıcaklarda yapılaması zor olsa da , keyifli okumalar...




26 yorum:

  1. 3 dünya klasiği aldım daha demin. Bakalım bu sıcaklarda nasıl okuyacağım :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Naz,
      kışı bekle derim , az kaldı , hiç olmazsa sonbahar :D

      Sil
  2. Duygusalım bu aralar.Hiç bulaşmayım o zaman :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Daha Mutlu Yaşam,
      insanın kendisini tanıması kadar güzel bir şey yok değil mi :D

      Sil
  3. O zaman ben hiç bulaşmayayım. Buarada dediklerine katılıyorum. Tuttu diye devamı niteliğinde yazılan kitaplar okuyucu için genelde hüsran oluyor. Yazının ticari kaygısı olmayanı güzel.

    YanıtlaSil
  4. Kafa dinlemelik birk itap gibi....

    YanıtlaSil
  5. Alıp ağlak bir zamanımda okuyayım diye düşünüyorum. Bazen insanlar ihtiyaç duyuyor gerçekten başkasının acısında kaybolmaya. Kitaplar bu konuda çok yardımcı oluyor. Ardımda Kalanlar elime alıp alıp ağladığım bir kitap mesela.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Buse Akkır ,
      bazen onların üzüntülerine ortak olmak , bazen de kendi yaşamımıza şükretmek , ne güzel kitapların bize verdikleri ...

      Sil
  6. böyle kitaplarda çok ağlıyorum ben de :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. maviye iz süren ,
      inanırım , aslında hisleri olanların kaçınılmaz sonu :D

      Sil
  7. Okuyamama krizinde ben de çok eskiden okuduğum aşk romanlarından birini yeniden okudum çok iyi geldi zaten bu tip romanları hiç aklımda tutmuyorum yeni kitap gibi okudum:) hız kazanmak için alıştırma gibi:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gül Akça,
      evet ben de eskiden tekrar okumaları yapardım tutulma dönemlerimde , şimdi yenilere sarıyorum az çok tahmin ederek içeriği :D kesinlikle haklısınız , sevgiler

      Sil
  8. Güzel kitapların değerini bilmek lazım...

    YanıtlaSil
  9. Duyguları illa ki okurken geçiyor insana .

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. ÖRGÜ ÇANTAM ,
      değil mi , hissedebilmek te güzel oluyor :D

      Sil
  10. Çok merak ettim canım, severim bu tarzı. Keyifli okumalar :)

    YanıtlaSil
  11. Bir çırpıda bitecek bir ark kitabı gibi duruyor :) Okuyabilirim sanırım :)

    YanıtlaSil
  12. ayyy sölediklerin sempatik geldi. bunu listeye yazayım barik garik :)

    YanıtlaSil