6 Haziran 2016 Pazartesi

MİM-VARDIR BİR HAYIR

Çok severek takipçisi olduğum bloggerlardan biri Nabrut ; Kore dizilerine yaptığı yorumlar , okuduğu kitaplar  ve eksantrik hikayeleri ile bloggerlar arasında farklı bir yeri var. Bir Mim başlatmış ve beni de unutmamış , teşekkür ediyorum kendisine , onun hikayesini okumak isterseniz lütfen TIK.

Mimin konusu: çocukluğumuzda okuduğumuz , duyduğumuz , etkilendiğimiz bir hikaye . Çocukluk ve hikaye deyince benim aklıma dedem gelir . 




Benim çocukluğumda etkilendiğim tek kişi desem , yeter mi bilmem . Bu hikaye uzun olur şimdiden uyarayım. Çünkü 3 yıl sonra bile her dede deyişimde gözlerimi dolduran , boğazıma kocaman bir yumru oturmasına sebep olan insandan bahsetmeden , mimi yapmak istemedim. Düşündüm ki 5 yıldır burada kitaplar için kendi çapında bir şeyler yazan Eylem'den özel bir şeyler de paylaşma zamanıdır sizinle.

Dedemi üç yıl önce kaybettim , rahmeti bol olsun. Bu zayıf , boncuk gözlü ihtiyar , kendi çocukları dışında 5 te torun baktı. Kendi adıma diyebilirim ki bir tek kez bile  'of '  demedi. Bilen bilir, insanlık hali bazen kendi çocuğuna bile of dediğin zaman gelir.Oysa bu herkese karşı çabuk parlayan , saman alevi gibi de sönüveren adam bana bir kez bile of demedi, üzmedi ,kırmadı.

Ölümüne kadar gazetesini okur, kitap bulursa göz atmadan bırakmaz , hemen her ezanda abdest alır , "vakit varsa tazelemek lazım" der, hemen her vakti camide kılmaya dikkat eder fakat camiye gittiği vakitler  kahveye de mutlaka  uğrar, dışarıya kasketsiz çıkmazdı.Her daim fidan diker , kırlarda gezer , çeşme yapar, baston oyar  , insanlara ektiği fidanlara zarar veriyorlar diye mütemadiyen kızar ,siyaseti bırakamaz , "Atatürkçü'yüm ben" der, kendini sosyal demokrat zannederdi , eski SHP'li , sonradan CHP'liydi. 

Aile içinde, en büyük kuzenimin taktığı lakapla anılırdı , Sinekli. 

İlçemize yakın bir tarlayı anneannem büyük bahçe gibi ekerdi, fasülye , mısır , soğan patates, karpuz ne ararsanız bulunurdu.Mutlaka dayımlara , bize ve komşularına ayırdıkları kısımları olurdu.Hemen haftada bir-iki gidilir , ufak bir su motoru ile bu bahçe sulanırdı. O bahçeye gidiş yolu hala anlatılır bizim ailede.

 "Ananaeeee yoluldum" diyen Eylem , anneannesinin kendisini sırtına almasını ister 3-4 yaşlarında  ve ( kuzeni) Ünal Abi'sinin "babaannem şimdi 2 gripin içti , yürü bakayım" demesiyle somurturdu. Sonrasında dedem devreye girer , birbirinden farklı hikayeler ile beni tarlaya kadar oyalardı.

Nabrut hikaye deyince , önsözünü biraz uzunca tuttuğum , dedemin hikayelerinden biri geldi aklıma. Nette araştırmadım mutlaka vardır doğrusu , ben size aklımda kaldığı kadarını anlatmaya çalışayım.

VARDIR BİR HAYIR 
Çok eski zamanlarda , köylüğün birinde bir adam yaşarmış , adamın  bir oğlu bir de çok yaşlı bir atı varmış ama evinde ne avlu varmış ne baca. Bir gece bu kapısı bile olmayan avludan at kaçmış, köylü hemen toplanıp adamın evine gelmiş , "vay " demişler "gördün mü bir atın vardı o da kaçtı , ne yiyecek ne içeceksiniz , acınızdan ölürsünüz "

Yaşlı adam, umursamazca yonttuğu balta sapından kafasını kaldırmamış bile ,
"yav " demiş "hemen ne çabuk hüküm verdiniz , vardır bir hayır"

Köylüler kendi aralarında adamla dalga geçe geçe çekilmişler evlerine , at kaçmış adam hayır arıyor diyerek.

Bir hafta -on gün sonra at arkasına aldığı 15 kadar yabani atla çıkıp gelmiş ihtiyarın evine , köylü toplanmış yine,

"Vay " demişler , "ne şanslısın yahu , bir gitti diye yanarken biz , bak kaç tane geldi , gerçekten varmış bir hayır "

İhtiyar yine hiç istifini bozmadan "durun yav "demiş "hemen bu ne acele , vardır bunda da bir hayır."

Köylüler yine kızmışlar adama , buldu bir sürü atı dalga geçiyor bizimle diye.

Adamın oğlu da başlamış yabani atları eğitmeye fakat düşmüş günün birinde, kırılmış iki bacağı birden ve toplanmış köylüler yine ,

"vay "demişler "vay ki vay , yandın sen gitti gencecik oğlan , sakat kaldı "

Adam yine "yav "demiş "hele bir durun ,  vardır bir hayır yine"

Köylüler adama ne hayrı der gibi bakıp çekilmişler evlerine .

Derken savaş çıkmış eli silah tutan köyün delikanlılarını almışlar askere , köylüler yana yakıla koşmuşlar yaşlı adama ;
"vay" demişler "biz yandık , evlatlarımız gitti askere , ne şanslı adamsın bak oğlun sakat ama yanında ve sağ , bizimkiler dönmez geriye ."

Adam yine hiç istifini bozmamış "yav" demiş "bugüne kadar hep bir hayır vardır dedim inanmadınız , bunda da vardır bir hayır , ama anlamazsınız . "

.........................................

Dedem yol bitene kadar uzatırdı hikayeyi , genelde de şöyle bitirirdi ,
"Evlat zaman gelir her şerde bir hayır olduğunu anlar insan , peşin hüküm verip , sen de başına gelen hiçbir şey için kötü diye üzülme , bilemezsin, belki sonraki gün daha güzel bir günedir gebe ."

Benim yaşamımdan bir kesitti , hiç unutmamış gibi hissetsem de tekrar hatırlamama vesile olduğu için Nabrut'a teşekkür ediyorum . Sizin de hikayeleriniz varsa anlatmak istediğiniz , blogunuzda ya da buraya yorum olarak yazın . Her zaman yaptığım gibi son üç yorumcumu mimliyorum ama yapıp yapmamak konusunu kendilerine bırakıyorum . Artık bilindiği üzere biz de tehdit var , ısrar yok .

Kağıt Salıncak
Daha Mutlu  Yaşam
Kore Fenomeni



30 yorum:

  1. Canııımmmmmm Eylem ba yıl dım ....
    Büyük sevgini ifade edişine , gerçek bir kesitten hikaye sunmana ...
    Rahmetli dedeciğine ....
    Rabbim hepimizin geçmişine rahmet eylesin bu mübarek günlerde ...
    Yüreğine ve kalemine sağlık

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. didemika bir deli bir dolu,
      amin , ecmain inş. çok teşekkür ederim :D

      Sil
  2. Allah rahmet eylesin, mekânı cennet olsun dedeciğinin. Ne güzel bir hikayeymiş, bizimle de paylaştığın için teşekkür ederiz Eylem :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. burcuuuk,
      amin canım ecmain :) yorumsuz bırakmadığın için de teşekkür ederim ki :D

      Sil
  3. Allah rahmet eylesin dedeciğine. Ne güzel hikâyeler ne güzel anılar, düşündükçe içimizi ısıtan.

    YanıtlaSil
  4. Allah rahmet eylesin Eylem! Ama tonton, sevilesi dedelerdenmiş ki!
    Hikaye çok güzeldi, süper de nasihat bırakmış deden sana hatta bize, huzur içinde yatsın... Son üç yorumcumuyum ben şimdi, düşüşlerdeyim...
    Tehdit nedir ona göre =) Teşekkür ederim beni unutmadığın için ;)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kore Fenomeni,
      amin canım ecmain.son üç yorumcu , bloga en son yorum bırakan 3 kişi canım :D çok farklı şeyler var kafamda tehdit olarak , dermişim :D

      Sil
  5. Eylem giriş kısmı çok güzeldi. İyi ki onu mimlemişim dedirtti. Sana kendimi daha yakın hissettim öyle bir his oluşturdu.
    Kesinlikle hayat desturu edilebilecek çok etkileyici bir hikayeydi. Allah dedene gani gani rahmet eylesin. arkasında böyle şahane evlat ve torunlar bıraktığı için....
    Ellerine sağlık çok teşekkür ediyorum. Çok güzel oldu ya !
    İyi geceler hayırlı sahurlar :*

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Nabrut Fıdıllıoğlu,
      ah beğenmene çok sevindim ki, :D
      evet çok manidar aslında :Damin , hepimiznkilere inş. şahane değiliz NAbrut , hatta yanından bile geçemiyoruz , keşke onun hayal ettiği gibi birer evlat olabilseydik ama değildik. Aslında en acısı da ben dedemi hep severdim ama bu kadar çok sevdiğimi kaybettikten sonra daha iyi anladım . NAsıl desem yanında olduğum zaman onu anlayamayacak kadar küçük, büyüdüğümde de yanına gidemeyecek kadar uzaktım :(
      Ben teşekkür ediyorum , düşünmen , değer vermen bile çok kıymetli gözümde.
      Hayırlı sahurlar olsun.

      Sil
  6. Eylemcim okurken içim huzur doldu. Dedene Allah rahmet eylesin. Ne güzel insanmış. Saygı ve sevgiyle anılıyor. Ne mutlu size.
    Hikayeyi ben de büyüklerimden dinlerdim öyle güzel ki..

    YanıtlaSil
  7. Senin yine dedenle anıların varmış :)Çok şanslı olduğunu düşünüyorum :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Daha Mutlu Yaşam,
      35 yıllık yaşantım süresince bolca duyduğum söz , şanslı . Evet gerçekten de oldukça şanslı biriyim sanırım :D

      Sil
  8. hey.. bir tuhaf oldum sanırım
    güzeldi be.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. safransarı,
      güzel günlerdi , anılarda kaldı ...

      Sil
  9. Dedene Allah rahmet eylesin. Çok güzel bir hikayeydi, kalemine sağlık :)

    YanıtlaSil
  10. Yanıtlar
    1. Deryanın Sporgünlüğü,
      çok teşekkür ederim :D

      Sil
  11. Kalemine yüreğine sağlık ;)

    YanıtlaSil
  12. hikaye çok tatlıymış da sinekli adı nerden geliyoooo :)

    YanıtlaSil
  13. Dedenden bahsedilince benim de ilk hatırladığım "Ne çok büyümüşsün sen" deyip sarılması. Bu arada fotoğrafın çok güzel olduğunu daha önce söylemiş miydim? Fotoğraflar zaman geçtikçe daha anlamlı hale geliyor.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kağıt Salıncak ,
      aynen , fotoğraflar hep zamanla güzelleşir , renkleri sarardıkça parlamaya başlar :D

      Sil
  14. çok güzel bir hikaye anlatıyormuş deden. benimde en çok inandığım ve söylediğim sözlerden biridir 'her şerde vardır bir hayır'.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Edep Ya Hu,
      değil mi, hayırsız şey yok, her şeyi şere yoran insanlardan başka :D

      Sil