21 Ağustos 2015 Cuma

64-KORKU BENİM SAHİBİM -FİLİZ ÖZDEM

1. Basım 2007
2. Basım 2012
126 Sayfa


Kitap 126 sayfa olabilir fakat anlattıkları, içinde yazanlar binlerce sayfaya bedel.

Küçücük bir kız çocuğu , köklerine inmeye çalışan , babası tarafından korkutulan , dedesi tarafından masallar anlatılan.

Harika bir anlatım ile harmanlanmış çok etkili bir hikaye.

Bu memlekette ne çok acı çeken var diyeceğim ama ne yazık ki memleketimde yaşanmıyor sadece bu sıkıntılar.

Bütün dünya insan olmayı bir kenara bırakmış gibi hissediyorum bazen.

Başkalarının acılarıyla beslenen o kadar çok ki.

Hangi birine lanet edeyim.

Şu günlerde ülkemde yeniden yaşanan acılar da bu kitabın ve dünyanın sorgulamasını yapmaya itiyor beni.

Kendi çocuğunun eline oyuncak bile olsa silah vermemiş bir anne olarak , o kadar gencecik fidanların gitmesi, göz göregöre, içimi yakmakla kalmıyor kül ediyor beni.

Biri dur diye haykırınca bitse , bir yerlerde fişi olsa da çekiversek.

Olmuyor, birileri kana doymuyor.

Hangi amaç, bu kadar cana karşılıktır.

Hangi bahane , o kadar anneyi teselli edebilir.





*****************



"Hiç hoşuma gitmiyor tanrının şiddet yanlısı olması.Ne çok kural .Ne çok ayıp.Ne çok günah.Ne çok ceza."

"Ne birlikte doğuyor ne de birlikte ölüyoruz aşkta.Herkes kendi bildiği şarkıyı söyleyip duruyor.Ve her birimiz göl kenarındaki kurbağaların aya bakıp çirkin şarkılar düzdüğünü sanıyoruz.Herkes her şeyin ay , güneş ya da tutamadığımız , dokunamadığımız ama etkilerini hissettiğimiz uzak herhangi bir şey adına yapıldığını sanıyor.Herkes gözlerini uzaklara dikmiş , kimse yanındakini görmüyor.Duymuyor.Duysa da bir şey anlamıyor.Sözün kırılıp dökülmekten gayrısı gelmiyor elinden."

"Elimi uzatıyorum.Karanlığa değiyor, ateşe dokunmuş gibi çekip kucağıma bastırıyorum.Yoksun."


10 yorum:

  1. Yazdım bunu listeme :) Şu ara değişik yazarlar okumalı aslında

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. @kelebenk Damla,

      değişik yazarlar okumak , farklı ufuklar açmak bir okur için ,pek keyifli bir hikaye değil ama anlatım güzel :D

      Sil
  2. Hiç bir bahane anneleri teselli etmezde. Daha çok annenin üzülmemesi başka annelerin elinde :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. @acemi blogger,

      kesinlikle aynı fikirdeyim , annelere o kadar çok şey düşüyor ki , ne yazık ki bunun bilincinde Türk kadını çok az...

      Sil
  3. Yazdıklarınıza aynen katılıyorum, durum çok kötü:(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. @Gül Akça,

      gerçekten çok zor Gül Hanım, keşke yapabileceğimiz bir şeyler olsa ama ...:(

      Sil
  4. belki de hepimizin sahibi korku, korkularımızın izin verdiği sınırlar içinde yaşıyoruz sonuçta değil mi? merak ettim bu kitabı, listeme aldım, teşekkürler:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. @Eren O.,

      aynen öyle , biz korkmuyoruz , korkularımızın esiri olmuyoruz diyerek inandırmaya çalışıyoruz çoğu zaman ama o esareti kırdığımız anlar çok az...Umarım benim kadar etkilenerek okursunuz...

      Sil
  5. Konu hala ne kadar aynı değil mi; sadece muhataplar değişiyor aradan yıllar yıllar geçiyor ama korku hissi hala aynı:(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. @Selmin ,

      evet kesinlikle öyle , muhataplar değişse de korku hep aynı yerde , kıramıyoruz bir türlü zincirleri , çok teşekkür ediyorum ayrıca yazarla senin sayende tanıştım :D

      Sil